ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ
Η ιστορία της λαπαροσκοπικής χειρουργικής φαίνεται να ξεκινά στις αρχές του 19 ου αιώνα από τον Philip Bonzini το 1806 που πρώτος παρουσίασε μια συσκευή που του επέτρεπε να παρατηρεί τα εσωτερικά όργανα της κοιλίας. Η συσκευή αυτή δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε άνθρωπο.
Το 1856 ο Antoine Jean Desormeaux χρησιμοποίησε με επιτυχία μια παρόμοια συσκευή σε ανθρώπους, με αποτέλεσμα να θεωρείται ο πατέρας της λαπαροσκόπησης.
Το πρώτο οπτικό ενδοσκόπιο κατασκευάστηκε από τον Maximilian Nitze το 1876 που ενσωμάτωσε στην συσκευή τον ηλεκτρικό λαμπτήρα του Edison.
Ο Kelling εισήγαγε πρώτος το 1901 την εμφύσηση αέρα στην περιτοναϊκή κοιλότητα και την δημιουργία πνευμοπεριτοναίου.
Το 1918 παρουσιάστηκε από τον Goetze η πρώτη βελόνη δημιουργίας πνευμοπεριτοναίου με μηχανισμό ασφαλείας.
Ο Ούγγρος Veress κατασκεύασε το1938 την βελόνη που μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται για την δημιουργία πνευμοπεριτοναίου.
Η πρώτη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή έγινε στην Λυών της Γαλλίας από τον Phillipe Mouret.
Την δεκαετία του 1990 η λαπαροσκόπηση εξελίχθηκε με την βοήθεια της τεχνολογίας με αποτέλεσμα σήμερα να αποτελεί χειρουργική εκλογής σε πολλές ιατρικές ειδικότητες.